Zamieszki w Nowej Hucie

27 kwietnia 1960 r. grupa robotników rozpoczęła wykopywanie krzyża postawionego na placu, na którym miał stanąć pierwszy kościół w Nowej Hucie. Według ustaleń Jana L. Franczyka, na miejscu pojawiły się kobiety, które przegnały robotników. W pobliżu krzyża zaczęło się zbierać coraz więcej osób i około godziny 16 na placu było już około 2 tys. osób. Jednocześnie bardzo wielu ludzi zebrało się przed Dzielnicową Radą Narodową. W mieście wybuchły zamieszki. Na ulicach pojawiły się barykady, a w stronę milicji poleciały kamienie i butelki z benzyną. Milicja użyła broni palnej. Byli ranni. Przed północą usunięto z ulic wszystkie barykady. W kolejnych dniach milicja rozpędzała jeszcze grupy kobiet zbierające się w pobliżu krzyża. W wyniku zamieszek aresztowano 493 osoby. Wybuch walk w obronie krzyża wiązał się z decyzją władzy, która zmieniła swoje poprzednie zarządzenie z 1957 r. o przekazaniu terenu pod budowę kościoła. Władze zdecydowały wybudować w tym miejscu szkołę. Nowa Huta miała pozostać miastem bez kościołów, co wpisywało się w akcję komunistów skierowaną przeciwko Kościołowi. Jednym z jej przejawów było ograniczanie nauki religii w szkołach. Walka o budowę kościoła w Nowej Hucie zakończyła się ostatecznie sukcesem. 15 maja 1977 r. kardynał Karol Wojtyła konsekrował pierwszą świątynię - Arkę Pana.

Fotografia: pomnik krzyża nowohuckiego upamiętniający walkę o budowę kościoła w Nowej Hucie, Wikimedia Commons, domena publiczna.